राजकीय विषयांवर आधारित नाटके सादर करणे हे मोठे आव्हान असते, परंतु लेखक आणि दिग्दर्शक तेजस साने यांनी ‘देश सुरक्षित आहे?‘ या नाटकाच्या माध्यमातून हे आव्हान समर्थपणे पेलले आहे. अत्यंत उत्कंठावर्धक आणि विचारप्रवृत्त करणाऱ्या या नाटकात केवळ दोन पात्रे असूनही संवादांची धार, अभिनयाची खोली आणि दिग्दर्शनातील नेमकेपणा यामुळे प्रेक्षकांना शेवटपर्यंत खिळवून ठेवते.
नाटकाची संकल्पना आणि पार्श्वभूमी
या नाटकाची पार्श्वभूमी एका सर्वसत्ताधारी राज्यावर आधारित आहे, जिथे सरकारविरोधी कोणत्याही कृतीस क्षमा नाही. कथानक एका चौकशीच्या खोलीत घडते, जिथे राज्यसेवेत असलेल्या एका पुरुष अधिकाऱ्याची चौकशी एका कर्तव्यदक्ष महिला अधिकारी करते. त्याची पत्नी सरकारविरोधात बंड पुकारून लपून बसली आहे, त्यामुळे त्याच्यावर संशय घेतला जातो.
संवाद आणि अभिनयाची ताकद
हे नाटक पूर्णतः संवादांवर अवलंबून आहे, आणि संवाद इतके धारदार आहेत की नाटक कधीही कंटाळवाणे वाटत नाही. सत्तासंघर्ष आणि मानसिक तणाव यामुळे कोणता पात्र वरचढ ठरेल हे सांगणे कठीण होते. सतत नवे गुंते उलगडत जातात आणि प्रेक्षकांना विचार करायला लावतात.
अभिनय
सनिका आपटे (महिला अधिकारी) – निर्भय, कर्तव्यपरायण आणि कठोर. तिच्या आवाजातील स्थैर्य, देहबोलीतील कठोरपणा आणि चेहऱ्यावरील निर्विकार भाव यामुळे तिची व्यक्तिरेखा अधिक प्रभावी ठरते.
सोहम आठवले (पुरुष अधिकारी) – पत्नी आणि कर्तव्य यामधील द्वंद्वाने ग्रासलेला. त्याच्या संवादफेकीतील अस्वस्थपणा आणि डोळ्यांतील वेदना यामुळे प्रेक्षक सहज त्याच्या भूमिकेशी जोडले जातात.
दिग्दर्शन आणि तांत्रिक बाजू
तेजस साने यांचे लेखन आणि दिग्दर्शन दोन्ही प्रभावी आहेत. एकाच जागी घडणारे नाटक असूनही संवादांमध्ये असलेले चढ-उतार आणि प्रकाशयोजनांचा प्रभावी वापर यामुळे एकसुरीपणा येत नाही. पार्श्वसंगीताचा संयमी वापर नाटकातील तणाव अधिक गडद करतो.
निष्कर्ष – का पाहावे हे नाटक?
देश सुरक्षित आहे? हे केवळ नाटक नसून सत्तेच्या तडजोडी, निष्ठेची किंमत आणि नैतिकतेच्या सीमारेषांवर प्रश्न उपस्थित करणारा अनुभव आहे. तेजस साने यांच्या प्रभावी लेखन आणि दिग्दर्शनामुळे हे नाटक एका वेगळ्याच उंचीवर पोहोचते. सनिका आपटे आणि सोहम आठवले यांचा दमदार अभिनय हा या नाटकाचा आत्मा आहे. गंभीर नाट्यप्रयोगांची आवड असणाऱ्यांसाठी हा एक अविस्मरणीय अनुभव ठरू शकतो.